Stichting Veteranen Brabant Zuid Oost nieuw buitengewoon lid
Het nationaal Veteranen Platform verwelkomt Patrick Coopmans als nieuw hoofd bureau. Met ingang van 1 april 2025 neemt hij de taken van André Odenkirchen over. Gedurende zijn 11 jaar bij Defensie is hij drie keer uitgezonden, elke missie met een ander gezicht, ervaringen en herinneringen. We vroegen hem iets meer over zijn veteraan-zijn en drijfveren te vertellen.
Hoe ziet jouw diensttijd eruit?
“In 1997 ben ik opgekomen in Oirschot bij 11 Tankbataljon als lader Leopard 2A4. Daarna ben ik nog bestuurder, schutter en plaatsvervangend tankcommandant geweest. In 2004 de KMS in Weert afgerond en als ploegcommandant aan de slag gegaan bij 42 BVE. De eerste uitzending was in 1998 naar Bosnië, als onderdeel van SFOR 5. Met het Bravo Team in Kneževo en op de pelotonsbasis Obodnik. In 2002 volgde een tweede uitzending, SFOR 13, naar Bugojno en Šuica. Beide keren als onderdeel van het tankpeloton van 11 Tankbataljon, toegevoegd aan een compagnie van het 17e Pantserinfanteriebataljon GFPI. Van juli tot en met december 2007 was ik op uitzending naar Uruzgan, Deh Rawod. Met een peloton verkenners van 42 BVE, Regiment Van Boreel, omgeschoold naar pantserinfanterie en toegevoegd aan Bravo Compagnie van 13 Luchtmobiele Brigade uit Assen. Een prachtige club het Bravo team van TFU4.”
Wanneer voelde je je voor het eerst veteraan?
“In 2008 heb ik na 11 jaar landmacht de stap naar het bedrijfsleven gezet. Toen ik de deur achter me dichttrok, bleef de verbondenheid met de veteranengemeenschap eerst op een afstand. Mijn eerste baan was namelijk advertentieverkoper bij De Telefoongids. Een compleet nieuwe wereld, en dat was wennen. In 2009 bedrijfskunde gaan studeren en ben me gaan verdiepen in coaching en persoonlijke ontwikkeling. In die tijd werd ik vader van onze eerste zoon Youp – inmiddels zijn het er overigens drie – en leerde ik mezelf beter kennen. Het was november 2011 toen ik weer voor het eerst aanschoof bij het onderofficiersdiner van het regiment van Boreel.
In de loop der jaren groeide dus mijn betrokkenheid, van het informele netwerk, een borrel met ‘onze’ eigen Uruzgan groep, en het Boreel regimentsdiner, naar steeds meer formele initiatieven. Terug op het oude nest, tussen kameraden, en met genoeg afstand om te beseffen dat er iets veranderd was. Dat was het moment waarop ik me voor het eerst écht veteraan voelde. Maar ik zou mezelf eigenlijk meer typeren als een onbewust actieve veteraan.“
Wat is je grappigste herinnering aan een uitzending?
“Mijn grappigste herinnering blijft toch de mortieraanval-proof koffie. Onze groep leefde volgens het motto: ‘Net iets anders, altijd beter.’ Koffie was onze zwarte levensader én motivatie. Paul, onze YPR-bestuurder, monteerde in Nederland alvast een IKEA-koffiezetapparaat in het voertuig. Tijdens gevechten in Uruzgan lagen we plots onder mortiervuur. ‘Mortieren! Achterwaarts!’ Paul zette de YPR direct in z’n achteruit. Drill uitgevoerd, uitschot gelokaliseerd. Toen rook ik iets vreemds en hoorde over de intercom: ‘Wachtmeester, de koffie is omgevallen’, waarop ik tegen Paul zei: ‘Allemaal leuk, die mortieren, maar de koffie blijft prio 1.’ Later die avond kwam Paul grijnzend naar me toe. ‘Opgelost. Met een veertje en rubberrand is de koffiekan nu mortieraanval-proof.’ Enkele dagen later bleek zijn uitvinding te werken. Dit verhaal blijft telkens terugkomen als we samen zijn. Ondanks de pittige tijd zijn het juist deze momenten die de verbondenheid creëren die je tijdens zo’n missie nodig hebt.’
Wat is het beste advies dat je ooit als veteraan hebt gekregen?
“Er is geen beste advies, maar als ik toch iets moet noemen, dan is het een opmerking van onze Bravo Team Commandant in Deh Rawod, Kapiten Erik (Brakert). In ons podcastgesprek in oktober 2020 zei hij: ‘Als mens en leider moet je een beetje liefde voelen voor de mensen met wie je werkt.’ Misschien was het niet direct aan mij als veteraan gericht, de essentie ervan raakt iets groters. Een beetje liefde voelen voor jezelf en de mensen om je heen is voor mij – en ons gezin – een belangrijk uitgangspunt om een waardevol leven te leiden.”
Waarom wilde je hoofd bureau bij het nationaal Veteranen Platform worden?
“De functie kwam op mijn pad in een periode waarin meerdere mensen vroegen of ik actiever betrokken wilde zijn bij een veteranenorganisatie. Toen ik werd gewezen op de rol van hoofd bureau bij het nationaal Veteranen Platform, heb ik daar goed over nagedacht en verschillende gesprekken gevoerd alvorens mijn interesse kenbaar te maken. In mijn huidige rol als eigenaar van Sixstarleadership.com en VaderZoonReis.nl was dit geen beslissing die ik zomaar heb gemaakt.
Na een positieve kennismaking met bestuursleden en mijn voorganger André Odenkirchen heb ik besloten de rol te aanvaarden. Deze functie biedt de kans om mijn ervaring in leiderschap, ondernemerschap en bedrijfskundige kennis in te zetten voor iets wat voor mij persoonlijk betekenisvol is: de verdere professionalisering en groei van het platform. Ik zie een veerkrachtige veteranengemeente als een enorme meerwaarde voor de samenleving. Het is een prachtige uitdaging om daaraan bij te dragen.”
Je bent ook op andere fronten bezig voor veteranen. Wat doe je zoal nog meer?
“De afgelopen jaren ben ik betrokken geweest bij verschillende veteranenprojecten en initiatieven. Zo sta ik met een persoonlijk stuk in de boeken van Niels Roelen: ‘Soldaat in Uruzgan’ en ‘Sporen’. Ook verscheen ik in een veteranen-item in De Telegraaf en was ik te gast bij Veteranen Radio van Frank van der Stokker.
Toch zit de grootste waarde vaak in het contact met je eigen groep en peloton. Elk jaar prik ik een datum in de app, en nog steeds komen we samen. Daarnaast heb ik tussen 2020 en 2024 zeventig podcastafleveringen gemaakt, waarin Defensie, leiderschap en veteranen de rode draad vormden. In de Sixstarleadership Podcast sprak ik met bekende en minder bekende veteranen, generaals, politici, wetenschappers, ondernemers en schrijvers over hun inzichten en ervaringen.
Het meest recente project waar ik bij betrokken ben, is de Veterandag Kids Wedstrijd 2025. Onze Uruzgan-groep uit 2007 is gevraagd om het gezicht te zijn van deze activiteit voor basisscholen: Ontwerp een veteranen-T-shirt.
Waar ik verder energie van krijg, is schrijven over ervaringen als militair en reflecterend naar het bedrijfsleven en het leven in zijn algemeenheid. Dit plaats ik op Sixstarleadership.com en op mijn LinkedIn-pagina.
En nu heb ik ontzettend veel zin om samen met het team, en het bestuur, aan de slag te gaan voor het nationaal Veteranen Platform!”
