Nieuw witte anjerperkje Leidschendam brengt het gesprek op gang

Nederland telt vandaag de dag al meer dan 200 witte anjer perkjes en dit aantal groeit nog steeds. Een anjerperkje is een eerbetoon aan veteranen en Leidschendam is er nu ook een rijker. Voor burgemeester Vroom lag het voor de hand dat het perkje een plek zou krijgen bij het borstbeeld van Ted Meines, die de laatste jaren van zijn leven doorbracht in Leidschendam. Meines zette zich in voor de belangen van veteranen en had een belangrijke rol in de totstandkoming van het Nederlandse veteranenbeleid. 35 jaar geleden stond hij aan de basis van wat nu het nationaal Veteranen Platform is.

Ted Meines Symposium

Het perkje en de buste van Ted Meines doen wat ze moeten doen. “Het wekt de interesse van passanten en brengt het gesprek op gang”, stelde Frank van Sprang, Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht en tevens Inspecteur der Veteranen in de paneldiscussie die onderdeel vormde van het allereerste Ted Meines symposium.

De stelling van de paneldiscussie was of de samenleving eigenlijk genoeg aandacht besteedt aan de erkenning en waardering voor veteranen. Waarop panellid Ruud van den Belt, burgemeester van Steenbergen, reageerde met dat er wel meer respect mag zijn voor de kracht en de moed van veteranen. “Niet alleen omdat ze zichzelf leerden kennen, maar ook omdat ze het diepe besef hebben het goede te hebben gedaan”, herhaalde hij woorden van Mart de Kruif, oud-commandant Landstrijdkrachten.

Verhalen doorgeven

Van den Belt: “Als burgemeester heb ik hierin twee taken: aanjagen en verbinden. Daarom proberen wij de jeugd actief te betrekken bij het herdenken. Het is heel bijzonder dat wij in Nederland al 80 jaar vrijheid hebben. We moeten mensen activeren om dat door te geven.” Dit was misschien ook wel wat Ted Meines, oprichter van het nationaal Veteranen Platform, bedoelde met zijn bekende uitspraak “Be yourself, be good and tell it.” Panellid Marieke van Schijndel, directeur van het VFonds, is dan ook heel blij met de vele aanvragen van veteranenorganisaties voor de vrijheidsmaaltijden op 5 mei, die het VFonds net als de Nederlandse Veteranendag financiert. “We moeten met elkaar delen wat die vrijheid is.”

Volgens Van Sprang gaat het over het vertellen van verhalen. Helaas wordt de groep die de Tweede Wereldoorlog heeft meegemaakt steeds kleiner. “Het aantal mensen dat in Nederland geen vrede heeft gekend, is klein. Wie kunnen het verhaal van de bevrijding nu nog vertellen? Hier ligt een belangrijke rol voor journalisten en niet-gouvernementele organisaties.” Ook lopen er andere projecten om jongere generaties meer te bereiken, zoals Veteraan voor de Klas, waarbij veteranen hun ervaringen vertellen aan scholieren.

Kortom, er zijn al heel veel goede initiatieven om het werk van veteranen in het juiste perspectief te krijgen, maar er is nog veel ruimte voor verbetering. Van Schijndel: “Toen ik aankondigde dat ik mijn functie als directeur in het museum verruilde voor mijn functie als directeur bij het VFonds, maakten veel collega’s ineens kenbaar veteraan te zijn. Dat heb ik nooit geweten.”

Meerwaarde veteranen

Het nationaal Veteranen Platform, dat dit jaar het 7e lustrum viert, borduurt voort op het onderwerp tijdens haar eindejaarsbijeenkomst in Zeist op 9 december 2024. Het thema van het event is “Veteranen Meerwaarde”. Tijdens het symposium laat de belangenbehartiger via een inhoudelijk programma met verschillende sprekers zien wat de meerwaarde van veteranen kan zijn voor de maatschappij en het bedrijfsleven en hoe zij (kunnen) bijdragen aan de weerbaarheid van de samenleving.